© Getty Images
Stijgende kosten
Kamerlid Gijbels vroeg bij minister Maggie De Block cijfers over het aantal onbetaalde ziekenhuisfacturen. In absolute cijfers stijgen de kosten. In 2010 bedroegen de onbetaalde ziekenhuisfacturen nog 447,3 miljoen euro. Voor het laatste volledig geboekte jaar, 2017, zien we dat het bedrag aantikt tot 486,2 miljoen euro. Voor 2018 zijn er slechts voorlopige cijfers, en daar zijn de wanbetalingen al opgelopen tot 356,7 miljoen euro. Frieda Gijbels plaatst een kanttekening bij de cijfers: “Relatief gezien dalen de onbetaalde facturen van 2,77 procent tot 2,43 procent. Ziekenhuizen zien de ernst van het probleem in en volgen de betaling beter op. Maar alles kan beter.”
Taalgrens = zorggrens
De verdeling tussen de regio’s laat zien dat Vlaanderen een goede leerling is in de aanpak van wanbetalers. “We zien hier dat de taalgrens weer een zorggrens is, en een mentaliteitsgrens”, zegt Frieda Gijbels. Voor 2017 waren er voor 148,5 miljoen onbetaalde facturen in Vlaamse ziekenhuizen. Wallonië en Brussel tonen een ander beeld: meer dan het dubbele ten opzichte van Vlaanderen. Voor Wallonië bedroeg het bedrag aan onbetaalde facturen 208,4 miljoen euro, voor Brussel 129,3 miljoen euro. Samen dus 337,7 miljoen euro.
Hallucinant Brussel
Brussel stevent voor 2018 af op een stijging, wat gerekend naar de omzet van 2017 bij ongewijzigd beleid zou neerkomen op 142,3 miljoen euro. Frieda Gijbels noemt de Brusselse cijfers hallucinant. “Op een bevolking die zes keer kleiner is dan die van Vlaanderen, is er dan maar zes miljoen euro verschil in onbetaalde facturen. Omgerekend: per Vlaming zijn er 23,6 euro aan onbetaalde facturen, per Waal 58,2 euro en per Brusselaar maar liefst 118,6 euro aan onbetaalde facturen.”
Patiënt betaalt twee keer
“Voor Vlaanderen zien we dat bijsturen werkt”, aldus nog Gijbels, “de andere gewesten moeten dringend een tandje bijsteken. Het gevaar bestaat immers dat de factuur opschuift naar de sociale zekerheid , of nog erger, de eerlijke betaler. We zien nu al in Brussel een gigantische toename van ereloonsupplementen die worden aangerekend, soms tot 300 procent. Ziekenhuizen gebruiken die supplementen deels om hun kas te vullen. Zo betaalt de eerlijke patiënt twee keer: én de factuur, én de hogere erelonen. Maar ook ziekenhuizen moeten hun steentje bijdragen: duidelijke communicatie en goede opvolging zijn hierbij belangrijk.”
