De tandtechnici - mondelinge vraag aan minister De Block

Frieda Gijbels (N-VA):

Mevrouw de minister, de wet voorziet er niet in dat tandtechnici zonder aanvraag door een tandarts prothetisch werk maken, en al zeker niet dat tandtechnici verrichtingen doen bij patiënten in hun eigen werkruimte. Nochtans zijn er zeer geregeld advertenties te vinden van tandtechnici die hun diensten rechtstreeks aan cliënten aanbieden in reclamefolders of huis-aan-huisbladen. Men hoeft ook niet lang te zoeken op internet om dezelfde aanbiedingen te vinden.

Er zijn uiteraard bedenkingen te maken bij deze praktijken vanuit verschillende perspectieven. Los van het feit dat tandtechnici perfect opgeleid zijn om protheses te vervaardigen, zijn ze niet opgeleid om de noodzakelijke handelingen bij patiënten uit te voeren en hebben ze geen opleiding met betrekking tot praktijkhygiëne en infectiepreventie. Zelfs als ze dergelijke opleiding wel in het buitenland zouden hebben genoten, dan nog blijft het onwettig. Er zijn bovendien gevallen bekend van patiënten die terugbetaling krijgen voor de prothese die de tandtechnicus heeft gemaakt doordat het RIZIV-nummer van een bevriend tandarts wordt gebruikt. Ook mogen tandtechnici blijkbaar reclame maken, terwijl dat voor tandartsen niet het geval is, waardoor er, naast de onwettigheid van hun diensten, ook sprake kan zijn van oneerlijke concurrentie

Mevrouw de minister, ten eerste, zijn deze praktijken u bekend? Ten tweede, op welke manier wordt geageerd tegen het onwettig uitvoeren van behandelingen? Ten derde, zijn de provinciale geneeskundige commissies hiervoor bevoegd? Ten slotte, is er een structurele manier om de problematiek van oneerlijke concurrentie aan te pakken door advertenties en websites te screenen?

Minister Maggie De Block:

Mevrouw Gijbels, dank u voor uw vraag.

Het beroep van tandtechnicus is inderdaad geen erkend gezondheidsberoep zoals gedefinieerd in de gecoördineerde wet van 2015. Tandtechnici mogen dus geen handelingen stellen bij een patiënt die behoren tot de uitoefening van de gezondheidszorg. Hieruit volgt inderdaad dat wanneer zij een tandprothese voor een individuele patiënt vervaardigen, zij hiervoor de opdracht van een tandarts moeten krijgen, die wel mag instaan voor de noodzakelijke handelingen bij een patiënt.

Bij een behandeling met uitneembare gebitsprothese stelt de tandarts de diagnose, bepaalt de indicatie, neemt een afdruk, voert een beetregistratie uit en ontwerpt de gebitsprothese. Het technisch hulpmiddel naar maat wordt in een dentaal technisch bedrijf vervaardigd door een dentaal technicus, aan de hand van de door de tandarts aangeleverde gegevens. De tandarts past het medisch hulpmiddel en doet bijbehorende aanpassingen, plaatst het ook in de mond van de patiënt en geeft ook de nodige instructies voor de nazorg.

Hierover werd in 2016 een adviesvraag gesteld aan de Raad van de Tandheelkunde en ook aan de federale Raad voor de Paramedische Beroepen voor de uitoefening van handelingen met betrekking tot uitneembare tandprothesen. Beide adviesorganen waren van mening dat er geen noodzaak is om een nieuw gezondheidszorgberoep te creëren dat bij patiënten handelingen zou kunnen stellen van uitneembare tandprothesen. U vindt het advies van de Raad voor Tandheelkunde onder nummer 01/2016 en voor de federale adviesraad gaat het om een advies van februari 2017. Er werd dus ook geen verdere interactie ondernomen om dat beroep te erkennen gelet op de inhoud van die adviezen.

Aangezien tandtechnicus dus geen erkend gezondheidszorgberoep is, dient de tandtechnicus zich niet te houden aan de regels betreffende publiciteit die voor erkende gezondheidszorgberoepen wel gelden. Dat is de keerzijde van de medaille. Het is tandtechnici wel verboden om publiciteit te maken voor handelingen die zij wettelijk niet mogen uitvoeren. In de eerste plaats dient dan ook het probleem van de onwettige uitoefening aangepakt te worden. Het gaat om oneerlijke concurrentie, die voortkomt uit het feit dat sommige tandtechnici publiciteit maken voor handelingen die zij eigenlijk niet mogen stellen.

De provinciale geneeskundige commissies zijn inderdaad bevoegd voor de opsporing van de onwettige uitoefening van de gezondheidszorgberoepen. De geneeskundige commissies stellen het parket in dat verband systematisch in kennis als zij gevallen aantreffen van illegale uitoefening van de geneeskunde door personen die niet over de vereiste kwalificaties beschikken. Om u een idee te geven: in 2019 werden er al 18 dossiers naar het parket verstuurd. Wat de reclame betreft, werd een beperkt kader dat op alle gezondheidszorgberoepen van toepassing is en waarbinnen er een communicatie aan het publiek kan gebeuren, vastgelegd in de kwaliteitswet, die op 1 juli 2021 in werking zal treden. De eventuele stopzetting van de concurrentie tussen tandartsen en tandtechnici behoort tot de bevoegdheid van mijn collega, de minister van Economische Zaken.

Frieda Gijbels (N-VA):

Mevrouw de minister, uit ervaringen van mijzelf en mijn collega's kan ik opmaken dat er een wijdverspreid misverstand en ook wel misbruik bestaat. Veel patiënten vinden het heel normaal dat zij rechtstreeks bij een tandtechnicus kunnen binnenspringen om een prothese te laten aanpassen of zelfs om een implantaat te laten maken. Volgens mij blijft er nog heel veel onder de radar. Het wordt natuurlijk helemaal erg als er daarvoor ook nomenclatuurnummers uitgeschreven worden, uitgeleend door bijvoorbeeld een bevriend tandarts.

Minister Maggie De Block:

(…) vragen als het niet voorgeschreven is door een tandarts.

Frieda Gijbels (N-VA):

Nee, natuurlijk niet. Dat is uiteraard frauduleus.

Minister Maggie De Block:

Ja, absoluut.

Frieda Gijbels (N-VA):

Ik denk echter dat er echt nog werk aan de winkel is.

Het incident is gesloten.