© ID / Dieter Telemans
“De OESO lijkt zich vooral te richten op het vermijden van controverses en het niet willen kwetsen van landen zoals België”, vertelt Gijbels, “Het feit dat het volledige rapport alleen in het Engels en het Frans beschikbaar is, beperkt eveneens de toegankelijkheid en transparantie.”
Alleen Nederlandstalige samenvatting
De samenvatting in het Nederlands benoemt volgens Gijbels nauwelijks de kritische pijnpunten uit het uitgebreide rapport. “De aanbevelingen zijn dan ook vaag en niet confronterend genoeg om aan te zetten tot actie.”
Ongemakkelijke waarheden durven vertellen
Gijbels heeft maar liefst 15 vragen gesteld aan de OESO naar aanleiding van het rapport, maar ontving weinig antwoorden. Ze pleit dan ook voor een scherpere analyse. “Het is van groot belang dat we uit zo’n pandemie leren en ons systeem in die richting ook bijsturen. Cruciaal daarbij is een rapport dat ook de ongemakkelijke waarheid vertelt. Dat heb ik vandaag niet gezien.”
