Laat het hoofd niet hangen!

De COVID-19-crisis heeft ons met de neus op de zwaktes van ons zorgsysteem gedrukt. De geestelijke gezondheidszorg, een wezenlijk onderdeel van onze gezondheidszorg, mist een efficiënte organisatie waardoor ze niet geëquipeerd is om aan de bestaande zorgvraag te beantwoorden. Bovendien werd overduidelijk dat ze onvoldoende flexibel is om op een noodsituatie als deze pandemie te kunnen inspelen.

Vorig jaar zorgde het parlement ervoor dat meer middelen ingeschreven werden in de begroting voor de geestelijke gezondheidszorg. Ook werd een resolutie gestemd die, in een groeipad naar 2030, voorziet dat 12 procent van de federale gezondheidszorgmiddelen in geestelijke gezondheidszorg geïnvesteerd zullen worden. De intentie is dus gestemd, de uitvoering laat op zich wachten.

De geestelijke gezondheidssector staat sinds de COVID-19-pandemie onder ontzettend grote druk. Er wordt een forse stijging vastgesteld van angstproblematieken, stemmingsstoornissen en alcoholafhankelijkheid. Tegelijkertijd is ons land nog altijd één van de Europese koplopers in het voorschrijven van antidepressiva en psychotrope medicatie en staat onze suïcide-teller onverantwoord hoog. Sowieso is elke niet-verhinderde suïcide er één teveel.

“Er is nood aan een hervorming van de geestelijke gezondheidszorg, zodat deze via vroegdetectie en -interventie, zorgcontinuïteit, planmatige benadering en het toepassen van evidence based practices en indicatoren, ervoor kan zorgen dat somatische en geestelijke gezondheidszorg in symbiose het algemeen welzijn van de patiënt beogen. Via een voorstel van resolutie roepen wij de federale regering op om dringend werk te maken van een toegankelijke, geïntegreerde geestelijke gezondheidszorg met specifieke aandacht voor kinderen, jongeren, jongdementen en maatschappelijk kwetsbare patiënten. Voor deze patiënten in het bijzonder is er nood aan een drempelplan dat de toegang tot geestelijke gezondheidszorg op korte termijn verzekert”, aldus Kamerlid Kathleen Depoorter.