© Getty Images
Sigrid Goethals (apotheker) en Darya Safai (tandarts) zijn beiden Kamerlid voor de N-VA en wonen in de Vlaamse rand. Goethals: “Als je dringende medische zorg nodig hebt, dan moet je kunnen rekenen op zorgverstrekkers die het Nederlands machtig zijn. Dat is bij wet al zo geregeld, maar de praktijk is helaas anders. Al te vaak horen we verhalen van Vlaamse patiënten die in Brussel niet in het Nederlands geholpen worden. Het verhaal van Cisse is verschrikkelijk en helaas niet het enige.
Systematisch klacht neerleggen
We roepen Vlaamse patiënten dan ook op om systematisch klacht neer te leggen wanneer ze niet in hun eigen taal geholpen worden door de spoeddiensten in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest (en dat geldt voor alle ziekenhuizen) of op andere diensten in de ziekenhuizen die sowieso tweetalige zorg moeten aanbieden (de openbare ziekenhuizen). Dat kan op het volgend adres: https://zorg-en-gezondheid.be/vlaams-meldpunt-taalklachten-in-de-brusselse-ziekenhuizen."
Strengere straffen
Safai: “Er moeten strenge strafmaatregelen worden opgelegd aan de ziekenhuizen of de diensten dringende medische hulpverlening die zich niet aan de taalwet houden. Aangezien er zoveel verhalen zijn, moet de strafmaat en strafuitvoering dringend worden herbekeken. De mogelijke sancties moeten van die orde zijn dat ziekenhuizen zich wel in regel moéten stellen. Het is absoluut onvoldoende om dit gewoon aan de Federale Commissie Rechten van de Patiënt te melden, zoals minister Vandenbroucke nu doet”.
Buitenlandse zorgverstrekkers
Kamerleden Frieda Gijbels (tandarts-parodontoloog) en Kathleen Depoorter (apotheker) luiden al langer de alarmbel over de gebrekkige taalkennis van vele zorgverstrekkers. Ze schreven ook een wetsvoorstel om de taalkennis op te leggen van de regio waar een zorgverstrekker gevestigd is: “Het is niet normaal dat zorgverstrekkers niet verplicht worden om de taal te spreken van de regio waar ze gevestigd zijn. Zo zien we tal van artsen en tandartsen ons land binnenstromen, terwijl er geen enkele taaltoets wordt opgelegd. Vooral voor zorgverstrekkers die van binnen de EU komen is dat een probleem, aangezien hun diploma’s automatisch worden gelijkgesteld. Dat kan niet. Elke patiënt zou het recht moeten hebben om geholpen te worden in de taal van de regio van de praktijk die hij bezoekt. Ik ben benieuwd of we een meerderheid vinden in het parlement.”
Geen fait divers
Ook Vlaams Parlementslid en Brusselaar Annabel Tavernier is zich bewust van de problematiek: “We hameren al jaren op de gebrekkige kennis van het Nederlands in Brussel. Zowel in het Vlaams als het Brussels Parlement. Daar is helaas heel beperkte aandacht voor, tot er uiteraard drama’s gebeuren zoals in het geval van Cisse. Ik hoop dat nu iederéén is wakker geschud. Franstalige én Nederlandstalige politici kunnen het probleem niet meer van zich afschuiven als een fait divers en hun kop in het zand steken. Tijd om het probleem grondig aan te pakken”, vertelt Annabel Tavernier.
